برنامه ریزی منابع انسانی
برنامهریزی منابع انسانی (HRP) فرآیند مداوم برنامهریزی منظم پیش رو برای دستیابی به استفاده بهینه از کارمندان، ارزشمندترین داراییهای با کیفیت سازمان انجام میشود. برنامهریزی منابع انسانی ضمن جلوگیری از کمبود نیروی انسانی یا مازاد آن، بهترین تناسب را بین کارمندان و کسب و کار تضمین میکند.
اهمیت برنامه ریزی منابع انسانی
برنامهریزی منابع انسانی برای اطمینان از اینکه مهارتهای ضروری در راستای دستیابی سازمان به اهداف استراتژیکش تأمین میشوند، نقش مهمی را ایفا میکند؛ بهعلاوه، برنامهریزی منابع انسانی به دلایل مهمتری برای سازمانها حیاتی است که در زیر به آنها اشاره میکنیم.
دلایل اهمیت برنامه ریزی منابع انسانی به شرح زیر است:
- کمک میکند که مطمئن شویم نیروی انسانی موجود به شکل بهینه بهکار گرفته میشود؛
- کمک میکند که مطمئن شویم به صورت دورهای افراد
- به سازگاری سازمان با تغییرات محیطیای که از رقابت، تکنولوژی یا سیاستهای دولتی شکل میگیرند و باعث میشوند که سازمان به کارکنان یا مهارتهای جدید نیاز پیدا کند، کمک میکند؛
- به پیشبینی حجم کار لازم برای پیادهسازی موفق برنامههای توسعه و متنوع سازی (Diversification) کمک میکند؛
- به تدوین برنامهی شغلی برای هریک از کارکنان و تعیین میزان آموزش و پیشرفت لازم برای آنها کمک میکند.
مراحل برنامهریزی منابع انسانی
چهار مرحله کلی و گسترده در روند برنامهریزی منابع انسانی وجود دارد. برای رسیدن به هدف نهایی، هر مرحله باید به ترتیب انجام شود، یعنی توسعه استراتژی است که شرکت را قادر میسازد با موفقیت کارمندان واجد شرایط کافی برای تامین نیازهای سازمان را پیدا و حفظ کند.
1.تجزیه و تحلیل عرضه نیروی کار
اولین قدم برای برنامهریزی منابع انسانی شناسایی منابع کنونی نیروی انسانی سازمان است. در این مرحله، بخش منابع انسانی بر اساس تعداد کارمندان، مهارتها، کیفیت، موقعیتها، مزایا و سطح عملکرد، قدرت سازمان را مورد بررسی قرار میدهد.
2.پیش بینی تقاضای کار
مرحله دوم سازمان را ملزم میکند که آینده نیروی کار خود را ترسیم کند. در اینجا، بخش منابع انسانی میتواند موارد خاصی مانند ارتقای شغلی، بازنشستگی، اخراج و نقل و انتقالات را در نظر بگیرد، هر چیزی که نیازهای آینده یک سازمان باشد. بخش منابع انسانی همچنین میتواند به شرایط خارجی تاثیرگذار بر تقاضای نیروی کار، مانند فناوری جدیدی که ممکن است نیاز به کارگران را افزایش یا کاهش دهد، نگاه کند.
3.تعادل تقاضای کار با عرضه
مرحله سوم در روند برنامهریزی منابع انسانی، پیش بینی تقاضای کار است. منابع انسانی یک تجزیه و تحلیل شکاف ایجاد میکند که نیازهای خاص را برای محدود کردن عرضه کار شرکت در مقابل تقاضای کار در آینده ایجاد میکند. این تجزیه و تحلیل اغلب یک سری سوال ایجاد میکند، مانند:
_ آیا کارمندان باید مهارتهای جدیدی یاد بگیرند؟
_ آیا شرکت به مدیران بیشتری احتیاج دارد؟
_ آیا همه کارمندان در نقشهای فعلی خود از نقاط قوت خود استفاده میکنند؟
4.تدوین و اجرای یک برنامه
پاسخ به سوالات مربوط به تجزیه و تحلیل شکاف به منابع انسانی کمک میکند تا چگونگی فرایند را که مرحله نهایی برنامهریزی منابع انسانی است، تعیین کند. منابع انسانی اکنون باید اقدامات عملی را برای ادغام برنامه خود با سازمان انجام دهد. این بخش برای اجرای برنامه نیاز به بودجه، توانایی اجرای طرح و تلاش مشترک با کلیه سازمانها دارد. سیاستهای معمول منابع انسانی که پس از این مرحله چهارم اعمال میشود شامل سیاستهایی در مورد تعطیلات، روزهای بیماری، پاداش اضافه کاری و خاتمه است.
جمع بندی
_ برنامهریزی منابع انسانی (HRP) یک استراتژی است که توسط یک شرکت برای حفظ جریان پایدار کارمندان ماهر و ضمن جلوگیری از کمبود یا مازاد کارمندان استفاده میشود.
_ داشتن یک استراتژی خوب برنامهریزی منابع انسانی در محل میتواند به معنای بهره وری و سودآوری یک سازمان باشد.
_ چهار مرحله کلی در روند برنامهریزی منابع انسانی وجود دارد: شناسایی عرضه فعلی کارمندان، تعیین آینده نیروی کار، تعادل بین عرضه و تقاضای نیروی کار، و تدوین برنامههایی که اهداف شرکت را حمایت میکند.